آبشارهای ایگواسو برزیل

آبشارهای ایگواسو برزیل

در سال ۱۵۴۹ یک سیاح اسپانیایی به نام کابزا دو واکا در حال پیاده روی در مسیر رودخانه، آبشارهای عظیمی را کشف کرد و آنرا Quedas de Santa Maria نامید که بعدها به Quedas del Iguazu تغییر نام داد. ایگواسو یک اسم بومی از قبایل گوارانی امریکای جنوبی به معنی آب بزرگ می باشد.
آبشارهای ایگواسو  به عنوان یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا انتخاب شده و در لیست میراث طبیعی یونسکو به ثبت رسیده است. آبشارهای ایگواسو از رودخانه ای به همین نام سرچشمه گرفته و در مرز استان میسیونز آرژانتین و استان پارانا در برزیل قرار دارد.
ارتفاع هر یک از آبشارها بین ۶۰ تا ۸۲ متر می باشد . تعداد آبشارهای کوچک بسته به سطح آب در زمان های مختلف سال بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ آبشار می باشد.
 آبشارهای ایگواسو در مرز آرژانتین و برزیل شامل ۲۵۷ آبشار در مسیری به طول ۷/۲ کیلومتر می شود این آبشار رودخانه را به دو قسمت رود بالایی و رود پایینی تقسیم می کند. این رود تا شهر کوریتیبا (مرکز استان پارانا) ادامه می یابد.
 بیشتر رودخانه در خاک کشور برزیل و بیشتر آبشارها در خاک آرژانتین قرار دارد. در واقع آبشار به شکل J می باشد و ۸۰ درصد آن مربوط به آرژانتین و ۲۰% آن مربوط به برزیل می باشد.
. تقریباً نیمی از جریان آب به درون شکافی به نام گلوگاه شیطان می ریزد. گلوگاه شیطان U شکل است؛ ۸۲ متر ارتفاع، ۱۵۰ متر عرض و ۷۰۰ متر طول دارد.
آب ایگواسوی پایین در دره ای جمع شده و به رودخانه پارانا می ریزد، که در مقابل آن سد ایتایپو بسته شده است. محل تلاقی جریان های آب، مرز بین برزیل، آرژانتین و پاراگوئه می باشد. ایگواسو سالانه جریان آب متوسط ۱۷۴۶ متر مکعب بر ثانیه را تولید می کند و بعد از آبشار نیاگارا رتبه دوم را دارد.

منبع: سایت راهنماسفر